Al van jongs af aan houd ik van uitdagingen. Sanne, klim eens in die boom. Sanne, neem dat vieze beest eens vast. Hé Sanne, wedden dat je hier niet af durft springen? En ja hoor, Sanne deed het allemaal.

Maar soms bereik je wel eens je limiet. Het moment waarop je niet verder durft. En dan hebben wij, mensen, een ‘duwtje in de rug nodig’. Iemand die ons helpt ‘de stap te zetten’, de uitdaging aan te gaan.
Dat kleine beetje steun, die paar woorden, enkele blikken, kunnen ons al een heel eind verder helpen.

Zo heb ik geleerd, uit ondervinding, dat je op die manier veel verder geraakt in het leven. Als je het maar probeert. Als je ‘die stap maar zet’, met een klein beetje steun. Je zou er van versteld staan wat een mens allemaal niet kan of durft. Is het altijd gemakkelijk? Neen, dat zal je mij niet horen zeggen.

Af en toe loopt het dan wel eens mis. Niet alles verloopt goed en vlot. Maar telkens vind ik wel een andere oplossing. En ben ik zo enorm blij dat ik het toch heb geprobeerd.